Μα τι θαρρείς πως τάχα θα μπορούσε να σου δώσει, όσα μπορούσε στα 'χει δείξει από καιρό. Σου στάθηκε τότε που οι νύχτες τέλειωναν αργά, τότε που τα άστρα διάλεγες μονάχα από συνήθεια. Της το είχες πει πως δεν θα την ξέχναγες, θα βρισκόσαστε πάλι...μπορεί να αργούσες αλλά δεν θα την ξέχναγες, κάποια νυχτιά θα την έβρισκες και τότε θα μένατε μόνοι ξανά, οι δυο σας. Αυτή ήταν που σε έμαθε τις λέξεις, αυτή σε κράτησε στο χορό τους όταν ήθελες να ξεφύγεις. Δεν σου το ζήτησε ποτέ αυτό που ήθελε, μονάχα να την πιάνεις στα χέρια σου ήθελε, να την αφήνεις να αγγίζει το χαρτί και να χορεύεις μαζί της, ντρεπόταν να σου ζητήσει, δεν στο είχε πει αλλά το ήξερες πως θέλει να την χορεύεις.
Μα τι θαρρείς πως τάχα θα μπορούσε να σου δώσει, τότε που τα άστρα διάλεγες μονάχα από συνήθεια. Όσα μπορούσε στα 'χει δείξει από καιρό, σου στάθηκε τότε που οι νύχτες τέλειωναν αργά. Κάποια νυχτιά θα την έβρισκες και τότε θα μένατε μόνοι ξανά, μπορεί να αργούσες αλλά δεν θα την ξέχναγες, της το είχες πει πως δεν θα την ξέχναγες, θα βρισκόσαστε πάλι ...οι δυο σας. Δεν στο είχε πει αλλά το ήξερες πως θέλει να την χορεύεις, μονάχα να την πιάνεις στα χέρια σου ήθελε, ντρεπόταν να σου ζητήσει, να την αφήνεις να αγγίζει το χαρτί και να χορεύεις μαζί της, δεν σου το ζήτησε ποτέ αυτό που ήθελε. Αυτή σε κράτησε στο χορό τους όταν ήθελες να ξεφύγεις, αυτή ήταν που σε έμαθε τις λέξεις...κάποια νυχτιά θα την έβρισκες και τότε θα μένατε μόνοι ξανά.
