Και ποια είναι η διαφορά ρώτησε χαμογελώντας, τίποτα δεν θα αλλάξει αν καταλάβουν, όλα τα ίδια θα μείνουν. Ακόμα και αν δοκίμαζαν να καταλάβουν δεν θα μπορούσαν να το πιστέψουν, έχουν μάθει αλλιώς και τώρα πια... είναι αργά για μαθήματα κατανόησης.
Δεν θα καταλάβουν όμως, τους δίνεις το δικαίωμα να καταλαβαίνουν αυτό που θέλουν, και έτσι δεν καταλαβαίνουν αυτό που κρύβεται πίσω από τις λέξεις σου γιατί διαλέγουν αυτό που θέλουν πιο πολύ... να σε βλέπουν με τα δικά τους μάτια.
Συνήθισες να επιθυμείς αυτό που δεν μπορείς να έχεις. Όταν οι άλλοι μιλούν για το οτιδήποτε, εσύ να ακούς τις λέξεις τους μονάχα με έναν τρόπο... όπως εσύ θες, ακούγοντας μονάχα αυτά που λιγοστεύουν το θέλω σου.
7 σχόλια:
ΣΠΡΩΧΝΟΝΤΑΣ ΟΛΟΕΝΑ ΤΟΥΣ ΒΟΡΙΑΔΕΣ
Απολάκτισε επιτέλους του λεκτικού τις λαίμαργες διαθλάσεις
μη συναρμόζεις πια φωνήεντα και σύμφωνα
έβγα στη βρύση της λαλιάς με ένα τίποτα
με το ευρύχωρο βλέμμα σου νοικιασμένο στο θάνατο.
Η σιγή μεταβάλλει τις λέξεις σε χάπια
που γυροφέρνουν ανώφελα τον ύπνο.
Νίκος Καρούζος
Υ.Γ. Διαβάζοντάς το θυμήθηκα τις lekseis σου. Γι' αυτό και το παραθέτω.
:) οι λέξεις μιλάνε μεταξύ τους...
Η δεύτερη παράγραφος μου άρεσε πολύ,ίσως επειδή εκφράζει εμένα,το "συνήθισες"...
Sorry,την τρίτη παράγραφο εννοούσα...
-gitsaki, παρόλο που θα μπορούσες να μην εννοείς το προφανές, θα προτιμούσα να μην σε εκφράζει το «συνήθισες» και ας σου άρεσε λιγότερο η παράγραφος :)
Μα...το "συνήθισα..." δεν το διάλεξα εγώ,δυστυχώς.Μου επεβλήθη...
:(
Από όλα όσα μπορούν να μας επιβληθούν, ένα λένε πως είναι το πιο δύσκολο να αλλάξει, αλλά ακόμα και για εκείνο, έχει ακουστεί πως αλλάζει… το πεπρωμένο…
Δημοσίευση σχολίου