Υπάρχει για κάποιες λίγες στιγμές μέσα στην ύπαρξη μας αυτός ο ελάχιστος, ο τόσο απρόσιτος για την πραγματικότητα μας χρόνος της βεβαιότητας. Όταν τον νιώσεις, όταν γευτείς αυτή την βεβαιότητα, τότε ξέρεις ότι κανένα όνειρο μας δεν θα μπορούσε να σταθεί αντάξια απέναντι του...
2 σχόλια:
Ποσο ζηλευω τη βεβαιοτητα σας-την καθε βεβαιοτητα περι τα ανθρωπινα.
Οσο κι αν τα ονειρα ως στοιχειο ποιητικο βρισκουν το περιβαλλον του στο παρον μπλογκ.
Ετσι ωμα κι αντιποιητικα με μεγαλο ενδιαφερον θα σας ρωτουσα 2-3 πραγματα φλεγοντα για μενα.Φαινεται μαλλον οτι κατεχετε απο US.
Oxi,οχι δεν θα το τολμησω..
Αυτό το μπλογκ κοιμάται, ή μάλλον θα ήταν καλύτερα να το πούμε κάπως έτσι ===> αυτό το μπλογκ ξεψύχησε δίνοντας την πνοή του σε κάτι άλλο και τώρα αναπαύεται όπως οι βρυκολακιασμένοι, αφήνοντας τον χρόνο να τρώει από τα άψυχα σωθικά του λίγο λίγο, ελπίζοντας, ότι θα μπορέσει να θρέψει με κάποιο από τα κομμάτια του, μιαν άλλη ζωή... της οποίας η ύπαρξη, δυσκολεύεται να κοιτάζει όσα έχουν αλλάξει.
Δημοσίευση σχολίου