μαθαίνω...

Ο ήχος. Έρχεται κάποια στιγμή που η ανάμνηση δεν είναι πάρα ένας ήχος, μια μελωδία, η χροιά του με την ταυτότητα σου. Πολλά είναι αυτά που θυμάμαι, όμως περισσότερα είναι αυτά που δεν έχουν γεννηθεί ακόμα. Δεν θα μιλήσω για τις μνήμες, οι αναμνήσεις είναι εκείνες που μας κάνουν να ξυπνάμε, αν δεν ήταν αυτές δεν θα διαλέγαμε να αναζητήσουμε το φως. Συνήθιζα να ακούω τα ίδια τραγούδια ξανά και ξανά μέχρι να τα χορτάσω, ακόμα το κάνω, μόνο που τώρα δεν είναι για να τα χορτάσω ... απλά μου έμεινε μια συνήθεια που θα την αλλάξω κάποια στιγμή... μαθαίνω...