στεναγμός...

Δεν θέλω να σου κρύψω το μπλε του ουρανού, ούτε τα σύννεφα θέλω να σου κρύψω, ούτε να μπω ανάμεσα σε εκείνα και σε εσένα θέλω… μονάχα να στέκω κάπου σε μια γωνίτσα και να σε βλέπω θα ήθελα.

Να κοιτάζω τα μάτια σου όταν ατενίζεις τον ορίζοντα, όταν σηκώνεις το βλέμμα σου ψηλά και ανασαίνεις… όταν αναστενάζεις, θα ήθελα να είμαι κάπου εκεί κοντά όταν αναστενάζεις, να ακούω τον στεναγμό σου θα ήθελα.

Ξερά και μαραμένα ήταν όλα πριν τον στεναγμό σου… τώρα ανασαίνουν... και αναστενάζουν...