Τετάρτη, Φεβρουαρίου 21, 2007

Χάρμη...

Όλες οι λέξεις καλύπτονται από ένα πέπλο, το πέπλο δεν το επιδίωξα, απλά το διαπιστώνω. Ακόμα και τώρα, γράφω για εκείνους που αγαπάω αλλά πριν από αυτό γράφω για εμένα τον ίδιο. Οι λέξεις μιλάνε μεταξύ τους πολύ πιο εύκολα από την μιλιά των ανθρώπων, έτσι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επικοινωνούν δίχως πολύ προσπάθεια. Αφήνω λοιπόν τα διλήμματα στην άκρη και διαλέγω μονάχα να δοκιμάσω να γράψω. Δεν υπάρχει σκοπός με τις λέξεις που να μπορεί να σε δικαιώσει ή να σε καταδικάσει, όλα γίνονται μακριά από αυτές … στα όνειρα και τις σκέψεις που γεννιούνται όταν πέφτει ο ήλιος…


Δεν υπάρχουν σχόλια: